geboren in 1759 te Wirdum als zoon van Nicolaas Epkema, onderwijzer der jeugd en dorpsrechter. Hij was rector van de Latijnse School te Dokkum, benoemd op 9 juni 1788. Hij was voordien tweede praeceptor der Latijnse School te Leeuwarden en verdienstelijk letterkundige. Hij stond bekend als een man van meer dan gewone bekwaamheden, hij gaf onder meer een uit het Duits bewerkte goniometrische logarithmentafel uit in 1765. Al in het jaar 1789 werd hij benoemd tot rector in Enkhuizen.. De senaar der Leidse Hogeschool verleende hem in 1823 honoris causa de titel Phil. theor. mag. litt. hum. dr. Hij wordt genoemd een even bescheiden als degelijk geleerde en Latijnse dichter. Hij bezorgde een derde druk van Gysbert Japicx "Friesche Rijmlerije" (1821), welke, hoe "slecht" gedrukt en onnauwkeurig bewerkt, een eerste en welgeslaagde poging (was) om den lust voor de lang verwaarloosde beoefening van de Friesche taal weder op te wekken". Drie jaren later volgde zijn "Woordeboek op de Gedichten en verdere geschriften van Gysbert Japicx", terwijl "Thet Freske Rijm" met aanteekeningen, na zijn dood in 1835 door het Friesch Genootschap werd uitgegeven. Verder bestaan van zijn hand (voor een deel zonder naam) verscheidene Latijnse lees- en leerboeken.